επιτέλους προτάσεις που αν υιοθετηθούν μπορούν να αλλάξουν την εκπαίδευση στην Ελλάδα.

του Βασίλη Γ. Ταβουλτσίδη
info@dias.edu.gr

Να ξεκινήσουμε πρώτα με κάτι που σίγουρα δεν χωράει αμφισβήτηση. Η εκπαίδευση αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο κάθε κοινωνίας και η ποιότητά της αντικατοπτρίζεται σε όλους τους τομείς της καθημερινής μας ζωής. Μια κοινωνία που απαρτίζεται από πλήρως εκπαιδευμένους πολίτες είναι εντελώς διαφορετική από μια κοινωνία που η εκπαίδευση βρίσκεται στο σημερινό χάλι.

Οι νωπές ακόμα προτάσεις των «σοφών» για το προπαρασκευαστικό έτος και την εισαγωγή στα πανεπιστήμια χωρίς τις γνωστές εξετάσεις είναι ένα εξαιρετικά θετικό βήμα προς την σωστή κατεύθυνση. Η αποσύνδεση του λυκείου από την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο θα δώσει μια εντελώς διαφορετική προοπτική στην δημόσια εκπαίδευση.

Όσοι υποστηρίζουν ότι μια τέτοια κίνηση απαξιώνει το λύκειο ας κάνουν μια βόλτα αυτή την περίοδο στα λύκεια για να τα δουν εντελώς άδεια από μαθητές που εξαντλούν τα όρια των απουσιών τους ώστε να προετοιμαστούν καλύτερα στην «παραπαιδεία» που δυστυχώς ή ευτυχώς αποτελεί την κύρια παιδεία στην Ελλάδα σήμερα.

Από την άλλη μεριά πρέπει να αλλάξει και το μοντέλο που κυριαρχεί αυτή τη στιγμή. Σε όλα τα πανεπιστήμια της Ευρώπης το να εισαχθείς σ’ αυτά είναι κάτι που είναι εύκολο αρκεί να έχεις κάποια βασικά στάνταρ. Το δύσκολο είναι να αποφοιτήσεις. Στην Ελλάδα συμβαίνει το ακριβώς αντίστροφο. Πρέπει λοιπόν να αλλάξουμε την λογική αυτή και να ανοίξουμε την τριτοβάθμια εκπαίδευση σε όλους, όμως μόνο όσοι είναι πραγματικά ικανοί να μπορούν να προχωρήσουν. Σ’ αυτή την κατεύθυνση βρίσκονται και οι προτάσεις των «σοφών» που επιτέλους προτείνουν κάτι που από καιρό θα έπρεπε να γίνει.

Αυτό που είναι αμφίβολο είναι αν υπάρχει κυβέρνηση ικανή να δεχθεί ένα τέτοιο βήμα. Η παιδεία είναι κατ’ εξοχήν πολιτικό ζήτημα όσο κι αν αυτό μπορεί να ξενίζει. Το θέμα δεν είναι αν υπάρχουν οι πόροι, η τεχνογνωσία και οι μέθοδοι για να γίνει το δημόσιο σχολείο σωστός χώρος εκπαίδευσης. Το θέμα είναι αν υπάρχει η πολιτική βούληση ανεξάρτητα από κομματικές παρωπίδες. Ένας λαός με ελάχιστη και υποτυπώδη εκπαίδευση είναι πιο εύπλαστος, άγεται ευκολότερα και οι απαιτήσεις του αρχίζουν και τελειώνουν με το βόλεμα σε μια δουλειά. Ένας εκπαιδευμένος λαός αποτελεί μια εντελώς διαφορετική ιστορία.