Επαγγελματικές δραστηριότητες των Αβδηριτών , όπως η κτηνοτροφία , η αλιεία ή πιο εξειδικευμένες ασχολίες , όπως η ιατρική , έχουν γίνει γνωστές από τα κατάλοιπα των σκευών και εργαλείων που χρησιμοποιήθηκαν για την άσκησή τους. Η ύπαρξη βιοτεχνικών εργαστηρίων μικρής κλίμακας είναι βέβαιη. Έχουν βρεθεί μήτρες αγγείων , ειδωλίων και νομισμάτων , σφραγίδες με διακοσμητικά μοτίβα , ενσφράγιστα κεραμίδια στέγης. Είναι γνωστόότι πήλινα αγαλματίδια , αμφορείς , ανάγλυφα αγγεία, λίθινες και πήλινες σαρκοφάγοι , κατασκευάζοντανστην πόλη και διακινούνταν σε γειτονικές περιοχές. Οι Αβδηρίτες είχαν εμπορικές επαφές και με κατοίκους απομακρυσμένων περιοχών , όπως ο Εύξεινος Πόντος , το Αιγαίο και η ανατολική Μεσόγειος. Το αποδεικνύουν τα νομίσματα , τα αγγεία και οι αμφορείς μεταφοράς κρασιού και λαδιού από τις πόλεις αυτές που βρέθηκαν στα ’βδηρα , καθώς και η ευρεία κυκλοφορία των νομισμάτων των Αβδήρων σε πολλές περιοχές. Η οικοδομική δραστηριότητα στην πόλη πολύ έντονη. Το πιο συνηθισμένο πέτρωμα που χρησιμοποιήθηκε ήταν ο πωρόλιθος από τα λατομεία κοντά στο σημερινό χωριό Μάνδρα. Βασικό υλικό ήταν και ο τοπικός πηλός. Εκτίθενται τμήματα ανωδομής κτιρίων. Η τεχνική του ψηφιδωτού χωρίς να είναι άγνωστη στα ’βδηρα των ελληνιστικών και ρωμαϊκών χρόνων δεν είχε ευρεία διάδοση. Τμήμα τοιχογραφίας , κυανόκρανο και θωράκιο επισκοπικού θρόνου από τον επισκοπικό ναό αντιπροσωπεύουν την οικοδομική δραστηριότητα στο Πολύστυλον. Τα αντικείμενα που κυριαρχούσαν στην οικιακή ζωή ήταν τα πήλινα αγγεία. Τα χρησιμοποιούσαν για την Παρασκευή και την κατανάλωση του φαγητού (μαγειρικά και επιτραπέζια) ή για πιο ειδικές περιπτώσεις (όπως για την μεταφορά και τη χρήση αρωμάτων). Τα αγγεία των πρώτων αποίκων ήταν στην πλειοψηφία τους ακόσμητα , κατασκευασμένα σε τοπικά εργαστήρια. Υπήρχαν βέβαια και τα πολυτελή αγγεία εισαγωγής , κορινθιακά ή ιωνικά. Τον 6^ο και 5^ο αιώνα π.Χ. γίνονταν περιορισμένη εισαγωγή μελανόμορφων ή ερυθρόμορφων αττικών αγγείων. Οι Αβδηρίτες χρησιμοποιούσαν κυρίως αγγεία δικής τους παραγωγής , όπως ένα συγκεκριμένο τύπο κύλικας με ακτινωτή διακόσμηση ή τα χαμηλής ποιότητας μελαμβαφή επιτραπέζια αγγεία. Στα ελληνιστικά χρόνια χρησιμοποιούσαν αγγεία ανάγλυφα ή με γραπτή διακόσμηση τα οποία ήταν κοινά σε ολόκληρο τον ελληνικό κόσμο. Στη ρωμαϊκή περίοδο συχνή ήταν η χρήση των ερυθρόβαφων πινακίων και σκυφιδίων. Οι κάτοικοι του βυζαντινού Πολύστυλου ,
διέθεταν , εκτός από τα χονδροειδή αγγεία καθημερινής χρήσης , και αρκετά εφυαλωμένα (κούπες , πινάκια κλπ). Μέσα στα σπίτια απαραίτητα ήταν τα λυχνάρια για τον φωτισμό, ενώ τα σφοντύλια και τα βαρίδια αργαλειού μαρτυρούν τη δραστηριότητα των γυναικών στην υφαντική. Για την μορφή των ενδυμάτων , τον τρόπο που τα φορούσαν και για το είδος των κομμώσεων ανδρών και γυναικών αντλούμε πληροφορίες από τα ειδώλια και από τα εξαρτήματα ενδυμασίας και κόμμωσης (πόρπες ,περόνες , κομβία). Γυναίκες και άνδρες χρησιμοποιούσαν για τον καλλωπισμό τους αρωματοδοχεία , καθρέφτες , μαχαιρίδια τριχολαβίδες και στλεγγίδες. Την ενδυμασία τους συμπλήρωναν με διάφορα κοσμήματα κατασκευασμένα άλλοτε από πολύτιμα και άλλοτε από ευτελή υλικά. Μια σειρά από παιχνίδια , κοσμήματα , ειδώλια και χρηστικά αντικείμενα όπως τα θήλαστρα , οι γραφίδες και τα μελανοδοχεία , μας δίνουν στοιχεία για την καθημερινή ζωή των παιδιών μέσα και έξω από το σπίτι.

Τα στοιχεία δίδονται από φυλλάδιο που διανέμεται δωρεάν στο χώρο του Αρχαιολογικού Μουσείου Αβδήρων , τα κείμενα είναι της Ντ. Καλλιντζή και οι φωτογραφίες του Γ. Πατρικιανού