Η αποτελεσματική διαχείριση των μονοπατιών έχει τεράστια σημασία τόσο για όσους τα χρησιμοποιούν όσο και για τους ιδιοκτήτες  παρακείμενων εκτάσεων. Στον όρο διαχείριση συμπεριλαμβάνονται παρεμβάσεις όπως κατασκευή παρακάμψεων, κλείσιμο του μονοπατιού,  οδοσήμανσή του, χαρτογράφηση, συντήρηση και ανάδειξη της τουριστικής ή ιστορικής αξίας του.

 Η προστασία των μονοπατιών απαιτεί πρώτα απ' όλα να αναγνωριστεί η σπουδαιότητά τους. Όλα τα μονοπάτια που ανήκουν σε ένα συνολικό δίκτυο θα πρέπει να είναι προσπελάσιμα και διακριτά από τον πεζοπόρο κάτι που απαιτεί την τακτική συντήρηση τους και την αφαίρεση των φυσικών ή τεχνητών εμποδίων από αυτά.

 Η δίοδος σε ένα μονοπάτι συχνά παρεμποδίζεται από φυσικά εμπόδια (κορμούς δένδρων, κατολισθήσεις κλπ) ή από τεχνητά (π.χ. τοποθέτηση μπάρας ή πύλης, ύπαρξη άγριων σκυλιών κλπ). Για να επανέλθουν τα μονοπάτια σε χρήση από το ευρύ κοινό θα πρέπει οι αρμόδιες αρχές να φροντίζουν να ελαχιστοποιούνται τα εμπόδια που αποκλείουν τη διέλευση μέσα από ένα μονοπάτι.  

Αποτελεί δικαίωμα του καθενός να χρησιμοποιεί  προστατευμένα, προσπελάσιμα και ευδιάκριτα μονοπάτια στα δάση, τους αγρούς και γενικότερα τις υπαίθριες περιοχές. Όμως θα πρέπει να να υπάρχει ένα νομοθετικό πλαίσιο  που να καθορίζει την πρόσβαση στην ύπαιθρο και να εξασφαλίζει τα δικαιώματα διάβασης  των μονοπατιών με στόχο την αναψυχή.Θεωρείται αναγκαίο να υπάρχουν συγκεκριμένες διαδρομές που να μπορούν να ακολουθηθούν από τους κατοίκους των περιοχών αλλά και  περιπατητές, ποδηλάτες και άτομα με κινητικά προβλήματα.

 Το δικαίωμα πρόσβασης στα ορεινά μονοπάτια θα πρέπει:

• Να επεκτείνεται στα περισσότερα μέρη γης όπου δεν απαγορεύεται από το νόμο η πρόσβαση.
• Να ασκείται εξίσου από όλους
• Να αφορά τη διέλευση και την αναψυχή

  Οι ευκαιρίες πρόσβασης σε απομεμακρυσμένες περιοχές θα πρέπει να είναι ίσες για όλους και να οδηγούν σε μεγαλύτερη κατανόηση των αγροτικών δραστηριοτήτων.

 Βασική αρχή για το δικαίωμα πρόσβασης είναι ότι οι άνθρωποι θα πρέπει να αποφεύγουν να καταστρέφουν την ύπαιθρο και τις ξένες ιδιοκτησίες. Έτσι το δικαίωμα πρόσβασης δεν αφορά όσους το εξασκούν με ανευθυνότητα ή όσους παραβιάζουν την κείμενη νομοθεσία.  Για το λόγο αυτό, πρωταρχικής σημασίας είναι ο ρόλος της εκπαίδευσης των νέων και της ενημέρωσης του κοινού.  

Γενικά, είναι καλό οι άνθρωποι να έχουν τη δυνατότητα να  περπατούν σε κάθε μονοπάτι που είναι κατάλληλο για χρήση. Όμως, για να αποφεύγονται οι καταστροφές,  θα πρέπει να εξασκούν το δικαίωμά τους στην πρόσβαση με υπευθυνότητα.  Επίσης, οι τοπικές αρχές θα πρέπει να έχουν ένα σύνολο αρμοδιοτήτων σχετικά με τη δημιουργία, συντήρηση και τη διαχείριση των μονοπατιών. Για το σκοπό αυτό κρίνεται σκόπιμη η δημιουργία δημόσιου αρχείου των υπαρχόντων μονοπατιών. Το αρχείο αυτό θα πρέπει να ενημερώνεται  για τις μεταβολές που μπορεί να προκύπτουν και να αποτελεί τη βάση για τις επεμβάσεις στα μονοπάτια.