Η χάραξη αλλά και τρόπος κατασκευής των ορεινών μονοπατιών έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Πρώτα πρώτα θα πρέπει να επισημάνουμε ότι συνήθως ο κάθε δρόμος φτιάχνονταν πάνω σε προηγούμενο. Έτσι παρατηρούμε βελτιώσεις και παραλλαγές των αρχικών μονοπατιών αλλά η πρωτη χάραξη ακολουθεί τις ίδιες αρχές με άλλη που προϋπήρχε. Τα μονοπάτια, όπως και οι δρόμοι εξυπηρετούσαν την ανάγκη επικοινωνίας με ταχύτητα και ασφάλεια ανάμεσα σε οικισμούς αλλά και ανάμεσα σε μεγάλα εμπορικά κέντρα. Έτσι μπορούμε να διακρίνουμε διάφορες κατηγορίες μονοπατιών ανάλογα με το μέγεθός τους, τον αριθμό των οδοιπόρων που τα χρησιμοποιούσαν αλλά και τον πληθυσμό των παρακείμενων οικισμών.

 Καθοριστικός ήταν ο ρόλος που έπαιζε η μορφολογία του εδάφους. Αυτή, μαζί με την ύπαρξη πηγών για το πότισμα των ζώων, ήταν ουσιαστικά που καθόριζε τα κομβικά σημεία, τα σημεία διέλευσης των ποταμών, την κλίση του μονοπατιού αλλά και το υλικό της κατασκευής του οδοστρώματος.

 Το οδόστρωμα των μονοπατιών δεν ήταν πάντοτε στρωμένο με καλντερίμι. Βέβαια στους κεντρικούς οδικούς άξονες συνήθως συναντάμε πολύ καλές κατασκευές με λαξευμένες πέτρες που έχουν τοποθετηθεί με τέτοιο τρόπο ώστε η όλη κατασκευή να αντέχει σε σκληρή χρήση και σε  κακές καιρικές συνθήκες. Τα περισσότερα μονοπάτια ήταν φτιαγμένα για διέλευση ανθρώπων αλλά και φορτωμένων ζώων για τη μεταφορά αγαθών. Αν λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι η ορεινή περιοχή το χειμώνα  σκεπάζεται με χιόνια για μεγάλο χρονικό διάστημα και δέχεται καταρρακτώδεις βροχές και χαλάζι καταλαβαίνουμε ότι μόνο με τη σωστή τεχνική μπορεί ένα μονοπάτι να παραμείνει προσπελάσιμο. Έτσι λοιπόν παρατηρούμε συχνά πρόβλεψη για αποστράγγιση των ομβρίων υδάτων, και βλέπουμε να δημιουργούνται κράσπεδα ένθεν και ένθεν του οδοστρώματος για την προστασία του. Επίσης, στις αρτιότερες κατασκευές συναντάμε υπόστρωμα με χαλίκια και χώμα κάτω από το καλντερίμι και μια κεντρική σειρά λίθων, όπως και στους αρχαίους δρόμους.

 Βέβαια, στις περισσότερες περιπτώσεις τα ορεινά μονοπάτια είναι απλά, φτιαγμένα από την ίδια τη φύση και συντηρημένα από αυτήν. Συνολικά, πάντως, για τα μονοπάτια που κατασκευάστηκαν από τους ανθρώπους μπορούμε να πούμε ότι ο τρόπος που ακολουθούσαν την πλαγιά των βουνών, αποφεύγοντας τις απότομες κλίσεις και αναζητώντας τις πιο εύλογες λύσεις, μας αποκαλύπτει μια φιλοσοφία και μια σοφία των κατοίκων των ορεινών περιοχών απόλυτα εναρμονισμένη με το φυσικό περιβάλλον.