Μπορούμε να επισημάνουμε τρία βασικά προβλήματα ως προς:

1. την κατάσταση των μονοπατιών

2. τις αρμοδιότητες των τοπικών αρχών

3. τις χρονοβόρες διαδικασίες χαρακτηρισμού και συντήρησης των μονοπατιών

Τα μονοπάτια συχνά καταστρέφονται εξ αιτίας της κατασκευής δρόμων, της επέκτασης αγροκτημάτων, της κατασκευής κατοικιών κλπ. Επίσης, μπορεί να εξαφανιστούν σε περιπτώσεις αλλαγής χρήσης γης μιας περιοχής και για το λόγο αυτό θα πρέπει τα μονοπάτια να λαμβάνονται υπόψη σε κάθε σχεδιαζόμενο έργο. Αυτό ισχύει πολύ περισσότερο για τις περιπτώσεις των ιστορικής σημασίας μονοπατιών που αποτελούσαν σημαντικούς άξονες του αρχαίου οδικού δικτύου. Τέλος, η εγκατάλειψη της υπαίθρου και το πρόβλημα της διάβρωσης του εδάφους μπορούν να προκαλέσουν σημαντικές καταστροφές σε ορισμένα μονοπάτια, καθιστώντας τα εντελώς αδιάβατα.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΟΡΕΙΝΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ

1.Για την προστασία των μονοπατιών θα πρέπει να υπάρχει και το ανάλογο νομοθετικό πλαίσιο. Η χαρτογράφηση των μονοπατιών και η δημιουργία αρχείου θα βοηθήσει προς την κατεύθυνση αυτή.

2.Η συντήρηση των μονοπατιών είναι το κλειδί για την προστασία τους. Αν και σε πολλές περιπτώσεις το κόστος συντήρησης ενός μονοπατιού είναι πολύ μικρό, αφού η συντήρηση μπορεί να γίνει από τους ίδιους τους χρήστες των μονοπατιών, υπάρχουν περιπτώσεις ορεινών μονοπατιών όπου χρειάζονται τη συμβολή κάποιας υπηρεσίας.

3.Η δημιουργία νέων μονοπατιών είναι συχνά επιβεβλημένη από την ανάγκη εξυπηρέτησης των κατοίκων των ορεινών περιοχών. Τέτοια μονοπάτια μπορούν να δημιουργηθούν από τις Δημοτικές ή Δασικές αρχές αλλά και από τους ίδιους κατοίκους σε συνεργασία με τις αρχές.

4. Τέλος, ιδιαίτερη σημασία έχει η σήμανση των ορεινών μονοπατιών. Η κατασκευή πινακίδων που δίνουν πληροφορίες για πηγές, αποστάσεις από χωριά, νερόμυλους, πέτρινα γεφύρια και άλλα αξιοθέατα θα πρέπει να γίνεται με απόλυτο σεβασμό στο γύρω χώρο. Είναι σκόπιμο, επίσης, να υπάρχει ομοιομορφία στην κατασκευή των ξύλινων ή μεταλλικών πινακίδων σύμφωνα με τα πρότυπα που ακολουθούν και οι δασικές υπηρεσίες της χώρας.